Verslag Gulkevichy
Marco Christian Joosten
Op 15-08 vlogen Ludmila en ik naar Krasnodar om haar zoontje Sasja op te halen die samen met z’n oma bij zijn oom logeerde. De maatschappij waarmee we volgen was Ural Airlines. Niet om hier iets te kleineren, maar het is geen Lufthansa, KLM of Transavia. De “zeepkist” waarmee we vlogen was een Toepolev 154 B, met z’n 180 tot 200 “tuinstoeltjes” aan boord waar ik scheef in moest zitten om mijn benen kwijt te kunnen. Maar ja, voor de prijs van 550 USD voor twee retourtjes en een enkeltje mag je niet te veel comfort verwachten. En, zoals het spreekwoord luidt: “een gegeven paard (ticket heb ik van Ludmila gekregen) mag je niet in de bek kijken”. Echter, een betere optie m.b.t. service en comfort is er eenvoudig niet.
(далее…)